*கவிதைப்பெண்*

பத்துப்பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் கழித்து
நமது பிள்ளைகள் நண்பர்களாக பழகும் காலம்
நாம் கூடிப்பழகிய அழகிய கனாக்காலங்கள்
நமது நினைவினை வருடும் நேரம்..

நட்பினில் சின்ன சின்ன கோவங்கள்...
என்றும் என்றென்றும்  சகஜமே...

நரைத்த தலை முடியும்... மனதின் ஓரத்தில்  இருந்த கோவங்களும்
உதிர்ந்து விழாமல் இருக்காது....  
<கவிதைப்பெண்>

chinna chinna kovanggal
natpinil endrume sagajam ...
patthu pannirendu aandugal kalithu namathu pillaigal nanbargaala palagum bothu
nammudaiya alagiya kanaakaalangal ninaivinai varudum neram
naraitha thalaimudiyum... manathin orathil iruntha kovangalum
uthirnthu vilaamal irukaathu...